"آماده" و "Prefab" در اینجا هدایت می شوند. برای سایر کاربردها ، به موارد آماده (ابهام زدایی) و Prefab (ابهام زدایی) مراجعه کنید.
پیش ساخته عبارت است از مونتاژ اجزای سازه در یک کارخانه یا محل تولید دیگر ، و انتقال مجموعه ها یا مجموعه های فرعی کامل به محل ساختمانی که قرار است سازه در آن واقع شود. این اصطلاح برای تمایز این فرآیند از روش ساخت و ساز متعارف تر ، حمل مواد اولیه به محل ساختمانی که تمام مونتاژها در آن انجام می شود ، استفاده می شود.
اصطلاح پیش ساخته همچنین برای ساخت چیزهایی غیر از سازه ها در یک مکان ثابت کاربرد دارد. این غالباً هنگامی که ساخت بخشی از ماشین یا هر سازه متحرکی از محل اصلی تولید به مکان دیگری منتقل می شود ، مورد استفاده قرار می گیرد و قطعه مونتاژ و آماده متناسب می شود. معمولاً برای اشاره به اجزای الکتریکی یا الکترونیکی دستگاه یا قطعات مکانیکی مانند پمپ ها ، جعبه دنده ها و کمپرسورها که معمولاً به عنوان اقلام جداگانه تهیه می شوند ، استفاده نمی شود ، بلکه به بخشهایی از بدنه دستگاه که در گذشته با کل دستگاه ممکن است به قسمتهای پیش ساخته بدنه دستگاه "زیر مجموعه" گفته شود تا آنها از سایر اجزا متمایز شوند.
فهرست
1 فرایند و نظریه
2 تاریخچه
3 کاربرد فعلی
4 مزیت
5 معایب
6 ساخت خارج از سایت
7 همچنین مراجعه کنید
8 منبع
8.1 منابع
فرایند و نظریه
مثالی از خانه سازی روند پیش ساخته را نشان می دهد. کارخانه آریا بارون روش مرسوم ساخت خانه حمل آجر ، الوار ، سیمان ، ماسه ، سنگ و مصالح ساختمانی و غیره به محل و ساخت خانه در محل از این مواد است. در ساخت های پیش ساخته ، فقط پایه ها به این روش ساخته می شوند ، در حالی که بخشهایی از دیوارها ، کفها و سقف به صورت پیش ساخته (مونتاژ) شده در یک کارخانه (احتمالاً دارای قاب های پنجره و درب) ، به محل حمل می شوند ، و توسط جرثقیل به محل خود برداشته می شوند و پیچ و مهره با هم.
پیش ساخته در ساخت کشتی ها ، هواپیماها و انواع وسایل نقلیه و ماشین آلات استفاده می شود که در آن قسمتهایی که قبلاً در آخرین نقطه تولید مونتاژ شده بودند ، بجای آن در جای دیگری مونتاژ می شوند ، قبل از اینکه برای مونتاژ نهایی تحویل داده شوند.
نظریه این روش این است که اگر بتوان کارهای مشابه ساختاری را گروه بندی کرد ، در وقت و هزینه صرفه جویی می شود و می توان از روش های خط مونتاژ در پیش ساخته در مکانی که نیروی کار ماهر در دسترس است استفاده کرد ، در حالی که ازدحام در محل مونتاژ ، که باعث اتلاف وقت می شود ، می تواند کاهش یابد این روش به ویژه در مواردی که ساختار از واحدها یا فرمهای تکرار شونده تشکیل شده باشد یا چندین نسخه از همان ساختار اصلی در حال ساخت باشد ، کاربرد پیدا می کند. پیش ساخته از نیاز به انتقال بسیاری از کارگران ماهر به محل ساخت و ساز جلوگیری می کند و از سایر موارد محدود کننده مانند کمبود نیرو ، کمبود آب ، قرار گرفتن در معرض هوای سخت و یا یک محیط خطرناک جلوگیری می شود. در مقابل این مزایا باید هزینه حمل و نقل مقاطع پیش ساخته و بلند کردن آنها به موقعیت بالایی سنجیده شود زیرا آنها معمولاً بزرگتر ، شکننده تر و دشوارتر از مواد و اجزای سازنده آنها هستند.
تاریخ
خانه آهنی "لورن" ، در Old Gippstown در مو ، استرالیا
پیش ساخته از دوران باستان استفاده می شده است. به عنوان مثال ، ادعا می شود که قدیمی ترین جاده مهندسی شده شناخته شده جهان ، Sweet Track که در انگلیس در حدود 3800 سال قبل از میلاد ساخته شده است ، بخشهای الوار ساخته شده را به جای مونتاژ در محل به کار می برد.
پادشاهان سینهالی سریلانکا باستان از فن آوری ساختمانهای پیش ساخته برای برپایی سازه های غول پیکر استفاده کرده اند که قدمت آن به 2000 سال پیش بر می گردد ، جایی که برخی از بخشها به طور جداگانه تهیه می شدند و سپس در کنار هم قرار می گرفتند ، به ویژه در پادشاهی آنوراوداپورا و پادشاهی پولوناروا
پس از زلزله بزرگ لیسبون در سال 1755 ، پایتخت پرتغال ، به ویژه منطقه بایکسا ، با استفاده از پیش ساخته در مقیاس بی سابقه دوباره بازسازی شد. تحت هدایت Sebastião José de Carvalho e Melo ، معروف به Marquis de Pombal ، قدرتمندترین وزیر سلطنتی D. Jose I ، سبک جدید معماری و شهرسازی Pombaline بوجود آمد ، که ویژگی های اولیه طراحی ضد لرزه ای و روشهای ساخت پیش ساخته ابتکاری ، که طبق آن ساختمانهای بزرگ چند طبقه کاملاً در خارج از شهر ساخته می شدند ، به صورت قطعه ای حمل و نقل و سپس در محل مونتاژ می شدند. این روند که تا قرن نوزدهم ادامه داشت ، ساکنان این شهر را در سازه های جدید و ایمن قبل از زلزله که قبلاً شنیده نشده بود ، اسکان داد.
همچنین در پرتغال ، شهر ویلا رئال د سانتو آنتونیو در آلگاروه ، تاسیس شده در 30 دسامبر 1773 ، با استفاده از مواد پیش ساخته به صورت دسته جمعی به سرعت احداث شد. اولین سنگ های پیش ساخته در مارس 1774 گذاشته شد. تا 13 مه 1776 ، مرکز شهر تمام شده بود و رسماً افتتاح شد.
در قرن نوزدهم استرالیا تعداد زیادی از خانه های پیش ساخته مهم بودند.
ارن ها مهمترین این مشکلات هستند ، مسمومیت با فرون هشدار دهنده ترین است. به منظور شناسایی نشتهای مضر در اوایل ، سطح فرون باید مرتباً کنترل شود. نگهداری منظم و منظم باید از خطر نگه داشتن محصولات غذایی در دمای مناسب جلوگیری کند. حتی کوچکترین تغییر در شرایط می تواند بر قوام تأثیر بگذارد ، در نتیجه نقض ایمنی مواد غذایی و مجازات های بالقوه است. [9]
یخچال و فریزر آسیب دیده می تواند برای ذخیره سازی و خنک سازی مواد غذایی مورد استفاده مجدد قرار گیرد و مورد استفاده مجدد قرار گیرد. خسارتی که ایجاد شده است ، مانند نشت کولر ، نشت کمپرسور ، قابل اصلاح و استفاده مجدد است. [10]
یخچالهای مسکونی
درب سرد خانه آریا بارون - در سال 1913 ، یخچال های خانگی و خانگی توسط فرد دبلیو ولف از فورت وین ، ایندیانا اختراع شد ، مدل هایی متشکل از واحدی که در بالای جعبه یخ نصب شده بود. [11] در سال 1914 ، مهندس ناتانیل بی ولز از دیترویت ، میشیگان ، ایده ای را برای یک واحد برودتی عملی الکتریکی ارائه داد که بعداً پایه و اساس کلویناتور شد. یخچال و فریزر مستقل ، دارای یک کمپرسور در قسمت زیرین کابینت ، توسط آلفرد ملوس در سال 1916 اختراع شد. ملوس این یخچال را به صورت تجاری تولید کرد اما توسط ویلیام سی دورانت در سال 1918 خریداری شد ، وی شرکت Frigidaire را برای تولید انبوه یخچال ها راه اندازی کرد . در سال 1918 شرکت کلویناتور اولین یخچال را با هر نوع کنترل اتوماتیک معرفی کرد. یخچال و فریزر جذبی توسط بالتزار فون پلاتن و کارل مونترز از سوئد در سال 1922 اختراع شد ، در حالی که آنها هنوز دانشجوی انستیتوی فناوری سلطنتی در استکهلم بودند. این موفقیت در سراسر جهان به دست آورد و توسط الکترولوکس تجاری شد. از دیگر پیشگامان می توان به چارلز تلیر ، دیوید بویل و رائول پیکت اشاره کرد. کارل فون لینده اولین نفری بود که حق ثبت اختراع و ساخت یخچال فشرده و کاربردی را فراهم کرد.
این واحدهای خانگی معمولاً به نصب قطعات مکانیکی ، موتور و کمپرسور در زیرزمین یا اتاق مجاور نیاز داشتند در حالی که جعبه سرد در آشپزخانه قرار داشت. یک مدل 1922 وجود داشت که شامل یک جعبه سرد چوبی ، کمپرسور خنک کننده آب ، یک سینی مکعب یخ و یک محفظه 9 فوت مکعبی (0.25 متر مکعب) بود و 714 دلار هزینه داشت. (یک فورد مدل T مدل 1922 حدود 476 دلار هزینه داشت.) تا سال 1923 ، کلویناتور 80 درصد از بازار یخچالهای برقی را در اختیار داشت. همچنین در سال 1923 Frigidaire اولین واحد خودگردان را معرفی کرد. تقریباً در همین زمان کابینت های فلزی پوشیده از پرسلن شروع به ظهور کردند. سینی های مکعب یخ در طول دهه 1920 بیشتر و بیشتر معرفی شدند. تا این زمان انجماد عملکرد کمکی یخچال مدرن نبود.
یخچال "Electric-Monitor" جنرال الکتریک ، در سال 1927 ، با قیمت 525 دلار ، با اولین کابینت تمام استیل ، طراحی شده توسط Christian Steenstrup [13] معرفی شد.
اولین یخچال و فریزر که مورد استفاده گسترده قرار گرفت ، یخچال جنرال الکتریک "مانیتور-تاپ" بود که به دلیل شباهت آن به برجک اسلحه در ناو جنگی USS Monitor از دهه 1860 در سال 1927 در اصطلاح عمومی معرفی شد. [14] مجموعه کمپرسور ، که گرمای زیادی را از خود ساطع می کند ، در بالای کابینت قرار داده و توسط یک حلقه تزئینی محصور می شود. بیش از یک میلیون واحد تولید شد. به عنوان محیط یخچال ، این یخچال ها از دی اکسید گوگرد استفاده می کنند ، که خورنده برای چشم است و ممکن است باعث از بین رفتن بینایی ، سوختگی و ضایعات پوستی دردناک ، یا متیل فرمت شود ، که بسیار قابل اشتعال است ، برای چشم مضر است و در صورت استنشاق سمی است. بلعیده شده است. [15]
معرفی فرون در دهه 1920 بازار یخچال و فریزر را در دهه 1930 گسترش داد و جایگزین ایمن و کم سمیتی برای مبردهای قبلی استفاده کرد. فریزرهای جداگانه در طی دهه 1940 معمول شدند. اصطلاح مشهور در آن زمان برای واحد منجمد کردن عمیق بود. این وسایل یا لوازم خانگی تا قبل از جنگ جهانی دوم برای استفاده در خانه تولید انبوه نمی کردند. [16] دهه های 1950 و 1960 شاهد پیشرفت های فنی مانند یخ زدایی خودکار و یخ سازی خودکار بود. یخچالهای با کارایی بیشتر در دهه 1970 و 1980 تولید شدند ، حتی اگر مسائل زیست محیطی منجر به ممنوع کردن مبردهای بسیار م (ثر (فرون) شود. مدل های اولیه یخچال (از سال 1916) دارای محفظه سردی برای سینی های مکعب یخ بود. از اواخر دهه 1920 ، سبزیجات تازه از طریق انجماد توسط شرکت Postum (پیشگام جنرال فودز) که با خرید حقوق روشهای منجمد تازه موفق Clarence Birdseye ، این فناوری را بدست آورده بود ، پردازش می شدند.
سبک های یخچال و فریزر
در اوایل دهه 1950 اکثر یخچال ها سفید بودند ، اما از اواسط دهه 1950 تا امروز طراحان و تولیدکنندگان رنگ را روی یخچال ها می گذارند. در اواخر دهه 1950 / اوایل دهه 1960 ، رنگ های پاستلی مانند فیروزه ای و صورتی رواج پیدا کردند و در برخی از مدل ها پوشش کروم براق (شبیه رنگ ضد زنگ) موجود بود. در اواخر دهه 1960 و در سراسر دهه 1970 ، رنگهای رنگی زمین از جمله Harvest Gold ، Avocado Green و بادام محبوب بودند. در دهه 1980 رنگ مشکی مد شد. در اواخر دهه 1990 فولاد ضد زنگ رواج یافت. از سال 1961 گروه بازاریابی رنگ تلاش کرده است تا رنگ وسایل و سایر مواد مصرفی را هماهنگ کند
انواع ساندویچ پانل : ساندویچ پانل سردخانه ای
یکی از چالشهای سردخانهها چه در هنگام نصب چه در مرحله بهره برداری اتصال درست و هوابند دقیق ساندویچ پانلها به یکدیگر است. هر چند مهارت نصاب و دقت در نصب در این خصوص نیز موثر است اما باید فاق و زبانهها از نظر طراحی شکل هندسی و دقت در اندازهها و نداشتن اعوجاج و جنس روکش سطح تماس بصورت استاندارد و اصولی تولید شده باشند. بهترین راه برای بهبود کیفیت هوابند بودن سردخانهها، کاهش تعداد درزهای اتصال بین ساندویچ پانلها است. آریا بارون برای اولین بار در ایران موفق به تولید ساندویچ پانلهای عریض سردخانهای با عرض 120 سانتی متر گردید. هنگامیکه دیوارها و سقف یک سردخانه با ساندویچ پانل عریض 120 سانتیمتری پوشش داده شوند تعداد درزها نسبت به پوشش با ساندویچ پانلهای سنتی عرض 1 متری 20 درصد کاهش مییابد یا به عبارت دیگر چالش هوابند بودن سردخانه بدون هیچ تغییری تنها با استفاده از پانل عریض به میزان 20 درصد کاهش مییابد.
یکی از انواع ساندویچ پانل بدیهی است که کارآیی و راندمان یک سردخانه بستگی به عایق بودن محیط داخل آن و کاهش هرچه بیشتر تبادل حرارتی بین محیط داخل و خارج سردخانه دارد و چند متغیر زیر نقش به سزایی در این عایق بودن دارند که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.
1- چگونگی اتصال ساندویچ پانلها به یکدیگر در محل فاق و زبانهها
2- کیفیت عایق ساندویچ پانلها و ضریب انتقال حرارت آن
3- چگونگی اتصال ساندویچ پانلها به کف
4- کیفیت دربها و چگونگی اتصال دربها به پانلها
یکی از چالشهای سردخانهها چه در هنگام نصب و چه در مرحله بهره برداری اتصال درست و هوابند دقیق ساندویچ پانلها به یکدیگر است. هر چند مهارت نصاب و دقت در نصب در این خصوص نیز موثر است اما باید فاق و زبانهها از نظر طراحی شکل هندسی و دقت در اندازهها و نداشتن اعوجاج و جنس روکش سطح تماس به صورت استاندارد و اصولی تولید شده باشند. بهترین راه برای بهبود کیفیت هوابند بودن سردخانهها، کاهش تعداد درزهای اتصال بین ساندویچ پانلها است. آریا بارون برای اولین بار در ایران موفق به تولید ساندویچ پانلهای عریض سردخانهای با عرض 120 سانتی متر گردید. هنگامی که دیوارها و سقف یک سردخانه با ساندویچ پانل عریض 120 سانتیمتری پوشش داده شوند تعداد درزها نسبت به پوشش با ساندویچ پانلهای سنتی عرض 1 متری 20 درصد کاهش مییابد یا به عبارت دیگر چالش هوابند بودن سردخانه بدون هیچ تغییری تنها با استفاده از پانل عریض به میزان 20 درصد کاهش مییابد.
طراحی هندسی فاق و زبانه (نری و مادگی) باید به گونهای باشد که پس از اتصال دو پانل به یکدیگر این دو سطح بالاترین طول تماس با یکدیگر را داشته باشند.
برای هرچه بهتر شدن این اتصال در هنگام نصب از لایههای ابر نازک پلی اتیلن نیز استفاده میشود.
از چسبهای سیلیکونی برای بهتر شدن هوابندی نیز در هنگام نصب استفاده میشود که البته باید دقت نمود که این چسبها چسبندگی خوبی به سطوح کاغذی دارند و به سطوح پلاستیکی یا چرب چسبندگی ندارند.
برای اینکه در حمل و نقلها و در فشارهای زیاد در هنگام نصب ورق رویه یا زیره قسمت فاق (مادگی) دارای استحکام کافی باشد لازم است که سر ورق رویه و ورق زیره در داخل فوم تزریق شده قرار گرفته باشند. در ساندویچ پانلهای آریا بارون این مهم بصورت اصولی و مناسبی رعایت شده است.
در ساندویچ پانل آریا بارون در ورق رویه و ورق زیره در قسمت زبانه (نری) بصورت کنگره نورد میشود تا اعوجاج ورق گرفته شده و سطح صاف و یکپارچهای برای تماس هر چه بهتر با قسمت فاق ایجاد شود.
فوم عایق پلی اورتان سخت به دلیل ضریب انتقال حرارتی بسیار پایینی که دارد، مناسبترین متریال برای عایق سازی دیوارها و سقف سردخانه به شمار میرود.
وزن این پانلهای ساندویچی با توجه به طول، عرض و ضخامت ورقهای ساندویچ پانل تعیین میگردد. برای ساخت این ساندویچ پانلها معمولا از ورق آلوزینک استفاده میشود.
ساندویچ پانل سردخانه ای Could Sandwich Panel برای جلوگیری از افزایش مصرف انرژی در سردخانهها مورد استفاده قرار میگیرد. در دماهای بسیار پایین سردخانهها خصوصا سردخانههای زیر صفر ممکن است مصرف انرژی بیش از حد معمول شود. برای جلوگیری از این اتلاف انرژی دیوارهها و سقف سردخانهها را با پوششی به نام ساندویچ پانل سردخانه ای میپوشانند. این پانلهای ساندویچی با ویژگیهای منحصربهفردی که دارند در جهت نیاز کشور به صنعت سردسازی و کاهش مصرف انرژی تولید میشوند. ساختار ساندویچ پانل سردخانهای نیز مشابه با پانلهای سقفی و دیواری است با این تفاوت که ضخامت ورقها و دانسیته لایه عایق در این ساندویچ پانلها بیشتر از دیگر انواع پنل ساندویچی است.
ساندویچ پانلهای سردخانهای شامل یک بخش میانی با نام لایه عایق هستند که این هسته میانی از دو طرف توسط دو لایه فلزی پوشیده شده است. تولید کنندگان ساندویچ پانل سردخانه ای از جمله کارخانه آریا بارون در تلاش هستند این پانلها را به گونهای بسازند که از ورود و خروج هوا به درون سردخانه جلوگیری شود. از این پانلها برای سردخانههای مختلفی چون سردخانه های زیر صفر، بالای صفر،کارخانههای صنعتی و به طور کلی در صنعت سردسازی استفاده فراوانی میشود.
ضخامت ساندویچ پانلهای سردخانهای از 8 سانتی متر شروع میشود و بسته به کاربرد سردخانه ممکن است این ضخامت تا 20 سانتی متر نیز برسد.
ساندویچ پانل شادولاین
ساندویچ پانلهای شادولاین از جمله محصولات اختصاصی برند آریا بارون توس است. ورق شادولاین یکی از ورقهای پرکاربرد برای ساخت ساندویچ پانل است. استفاده از این ورق مزیتهای مختلفی را با خود به همراه دارد که از جمله این مزیتها میتوان به قیمت مناسب، استحکام و ماندگاری بالا و همچنین نصب سریع و آسان آن اشاره کرد.